توضیحات گرشا رضایی درباره آلبومی که کامپیوتر ندارد/ یک خطر جدی
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۰۱۰۰۸
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اموررسانه ای مجموعه، نخستین قطعه از آلبوم EP گرشا رضایی بنام «یه روز...» که برای اولین بار با ارکستر بزرگ تولید شده است، منتشر شد.
به گفته دست اندرکاران اثر، آلبوم «یه روز» نخستین آلبوم پاپ در ایران است که با ارکستر بزرگ تولید شده است.
گرشا رضایی با انتشار نخستین اثر از این آلبوم، توضیح داده است:
«آلبوم «یه روز.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موسیقی پاپ در همه دوره‌های هنری ایران از احترام و عزت ویژه‌ای برخوردار بوده است ولی ما متاسفانه در دوران معاصر، دقیقا برعکس همه دوره‌ها در حال پس‌رفتن هستیم. بزرگان موسیقی لاله‌زاری که به هر حال موسیقی آن‌ها در تاریخ موسیقی ایران موسیقی دم‌دستی و سطحی به شمار می‌رفت، در همان زمان هم برای تولید آثارشان از موسیقی آنسامبل و گروه بزرگ نوازندگان سرشناس استفاده می‌کردند. اما ما در دوره معاصر، حتی از سوی بزرگان این دوره هم به کامپیوتر و کلک پناه برده‌ایم. من در آلبوم «یه روز...» سعی کرده‌ام با نگاهی جدی به موسیقی ایرانی برگردم و ادای دینی کنم به بزرگان این حوزه که با خون دل این سیاق و مشی را در تاریخ موسیقی ایران پیش برده‌اند و تلاش کرده‌اند که موسیقی جدی زنده بماند.
در ایران آلبوم من اولین آلبوم است که در این حجم و با این سازبندی و به صورت آنسامبل ضبط و تولید شده است. تاکید من برای اولین بودن، تنها به دلیل برخی سوتفاهم‌هاست که پیش از انتشار آلبوم متاسفانه شاهداش هستیم و گاها در جهت تخریب این اثر استفاده شده است. هیچ خبری از کامپیوتر، سیتی سایزر، افکت و نرم افزار در این آلبوم نیست و هر چه که هست آکوستیک است و بدون ویرایش.
بعضا آثاری که به صورت ارکستر بزرگ صدابرداری می‌شود، با نرم‌افزارهایی قابلیت تغییرات در خروجی نهایی را دارا هستند که در این آلبوم هرگز ما ویرایش نرم‌افزاری را نداریم. همه چیز در این آلبوم رد انسان است. رد هنرمند و نوازنده است.
سالهاست که ضبط استودیویی ساز در ایران برای آثار و قطعات موسیقی منسوخ شده و استفاده از نسخه‌های آماده کامپیوتری باب شده است. این موضوع در کل دنیا به سمت استفاد مجدد از نیروی انسانی و نوازنده برگشته ولی در ایران به دلیل ماجرای مالی، همچنان بر همان اساس پیش می‌رود.
معتقدم در دوران کنونی، آثار مشاهیر موسیقی پاپ پیش از انقلاب همچنان مخاطب دارند و با اشتیاق زیادی در شبکه‌های اجتماعی به آن‌ها پرداخته می‌شود. بسیاری از آن‌ها علیرغم اینکه از دنیا رفته اند، آثارشان همچنان شنیده می‌شود و من مطمئن‌ام به دلیل رد انسان در هنر است.
در آن دوره، هنرمندان شاخصی بوده اند که دور هم نشسته‌اند و با احساس و قلب‌شان اثری را تولید کرده‌اند که ماندگاری آن تا امروز اتفاق افتاده است و تا ابد وجود خواهد داشت. گوش انسان کلک را می‌فهمد و وقتی ما با کامپیوتر سعی داریم حس موسیقی را بازسازی و منتقل کنیم، قطعا مخاطب این را می‌فهمد. این تکرار و فریب را مخاطب متوجه می‌شود.
با تیم تصویر، تدارکات و دیگر عوامل، برای تولید این آلبوم بیش از صد تفر تلاش کرده‌اند. جزییات تصویری از مراحل تولید اثر در قالب تیزر و موزیک ویدیو منتشر خواهد شد و واقعا از این بابت خیلی حال خوبی دارم.
بعد از نسل واروژان، منفردزاده، فرهاد فخرالدینی، بابک بیات و بسیاری بزرگان دیگر، احساس میکنم هرگز تلاشی برای تمرکز و اشاعه و نشر موسیقی جدی برای مخاطبان امروزی نشده و من همه تلاشم را کرده‌ام که بتوانم در این حوزه بهترین خروجی ممکن را در اختیار مخاطب قرار دهم. حالا نوبت ماست که این نگاه مارکتی را از موسیقی بگیریم و کمی به کیفیت و اصالت فکر کنیم.
امروز هوش مصنوعی بزرگترین تهدید برای جهان سوم است. موضوعی که در تمام دنیا از آن به شکلی طنز استفاده می‌شود ولی ما در جهان سوم خیلی جدی در حال تهدید از سوی این تکنولوژی هستیم. سرانه مطالعه در ایران بسیار پایین است و تکنولوژی از نگاه منفی و مبتذل‌اش، در حال قورت‌دادن فضای هنری است. فارغ از محتوا و درجه هنری، این آلبوم قطعا جزو مهم‌ترین آثار موسیقی ایران پس از انقلاب است و بابت این پروژه به تمام همکارانم در این اثر افتخار میکنم. من معتقدم که در درازمدت این آلبوم تاثیرات بزرگی را می‌تواند در جریان این روزهای موسیقی ایران بگذارد و امیدوارم مردم هم دوستش داشته باشند.»
نخستین قطعه از این آلبوم به نام «عکس تو» با ملودی و ترانه هادی زینتی، موسیقی و تنظیم ارکسترال از سوی گرشا رضایی تولید شده است. امین غفاری نیز رهبری ارکستر ۵۰ نفره (ارکستر فیلارمونیک خلیج فارس) را بر عهده داشته است.
کد خبر 5926686منبع: مهر
کلیدواژه: گرشا رضایی موسیقی پاپ آلبوم موسیقی تئاتر ایران هنرمندان تئاتر کارگردان تئاتر فیلم کوتاه فیلم سینمایی موسیقی ایرانی تئاتر شهر سینمای مستند بازیگر تئاتر حضور هنر ایران در جهان تماشاخانه شهرزاد آلبوم موسیقی پوستر کنسرت موسیقی تولید شده موسیقی ایران گرشا رضایی یه روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۰۱۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شب‌های زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتی‌شوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش می‌کند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خواننده‌ای که توانسته جایش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه شب‌های مافیا می گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود؛ چطور شد که در برنامه شب‌های مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش، بازی را برای بیننده، جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد می‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند اما اینکه این برنامه‌ها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌ها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد می‌کنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروف‌تان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخ‌مان رجوع کنید می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد، بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشته‌ایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعه‌هایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یکبار این را تجربه کرده‌ام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»